Jaarlijks in Musselkanaal ter ere van de Snikke

De trekschuit of snik (snikke in het Gronings) werd de vorige eeuw, na het gereedkomen van de veenkoloniale kanalen (nodig voor de afvoer van turf) in gebruik genomen. Vermelding van dit openbaar vervoer vinden we voor het eerst terug in de Groninger almanak van 1837. Het schip werd gejaagd, d.w.z met  paard(en) middels een lange lijn voortgetrokken. Was een paard te kostbaar of niet voorhanden, dan werd het schip niet zelden gejaagd door des schippers vrouw en/of kinderen, dan wel door de schipper zelf. Dat laatste gebeurde echter minder vaak, omdat zijn plaats aan boord vaak gewenst was. Doordat men vaak uren onderweg was, vervulde de trekschuit ook een belangrijke sociale functie.

De huidige trekschuit is een replica. In 1989 als werkobject van de gemeente Stadskanaal, het arbeidsbureau en de stichting Welstad door een groep langdurig werklozen, onder vakkundige leiding, nagebouwd. Voor het grootste gedeelte van staal en voor de rest van iroko hout.

Het schip, een rondspant, oogt als een oude trekschuit, compleet met roer en helmstok, maar heeft de gemakken van een modern schip, zoals een dieselmotor, goed voor een maximum vaart van ruim 20 km/u ; boegschroef; elektriciteit; kachel; stromend water (ook binnenboord); toilet; keuken e.d. l x br x dg: 17,00 x 3,80 x 0,80 m.

Een keer varen op de Snikke? Kijk op www.desnikke.nl